Wybrałeś właściwego doradcę, przezwyciężyłeś początkowe problemy, a teraz jesteś zakochany w swoim terapeucie. Jeśli tak się stało, nie jesteś jedyny. Wiele osób zakochuje się w swoim psychiatrze lub psychologu w trakcie leczenia.
Dobry terapeuta oferuje ci bezpieczną przystań, w której możesz ujawnić swoje najgłębsze sekrety i akceptuje cię bez względu na wszystko. To sensowne, że to bezpieczeństwo i akceptacja mogą być dla ciebie atrakcyjne, zwłaszcza jeśli nie otrzymujesz ich od innych osób w swoim życiu.
Rozwijanie romantycznych uczuć podczas czegoś tak intymnego jak terapia nie jest niczym niezwykłym. W rzeczywistości jest to tak powszechne, że istnieje na to termin psychoanalityczny: przeniesienie. Jest to proces psychologiczny, w którym projektujesz uczucia, myśli lub pragnienia, które pierwotnie były skierowane do kogoś z przeszłości na terapeutę. Może to obejmować zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje.
Co to jest przeniesienie?
Przeniesienie to termin, który jest często używany do opisania uczucia miłości do twojego terapeuty. Definicja tego terminu jest jednak znacznie szersza. W zależności od tego, kogo zapytasz, „przeniesienie” może oznaczać jedną z następujących trzech rzeczy:
1 Relacja leczenia
Za obopólną zgodą terapeuci mogą odnosić się do przeniesienia jako ogólnego stwierdzenia o sile relacji terapeutycznej. Zgodnie z tą definicją „dobre” lub „pozytywne” przeniesienie oznacza, że terapeuta i klient dogadują się dość dobrze. „Negatywne” przeniesienie oznacza, że konflikt lub blokada przeszkadza w dobrej współpracy. Nierzadko zdarza się, że superwizor pyta stażystę: „Jak idzie przekazanie?”, a stażysta odpowiada „dobrze” bez większego wyjaśnienia.
2 psychoanalityczne
Klasyczne użycie terminu przeniesienie pochodzi z psychoanalizy i obejmuje: „przekierowanie uczuć i pragnień dotyczących kogoś z dzieciństwa, które są nieświadomie przenoszone na nową osobę”.
Oznacza to, że przeniesienie ma miejsce w momencie, gdy rzutujesz uczucia dotyczące innej osoby, zwłaszcza kogoś z dzieciństwa, na terapeutę.
W tej teorii istnieją trzy rodzaje przeniesienie:
- Pozytywny
- Negatywny
- Erotyczny lub seksualny
Najbardziej znanym przykładem jest przeniesienie seksualne i zakochanie się w terapeucie. Ale możesz także przenieść uczucia, takie jak złość, złośliwość, nieufność lub zależność.
Chociaż termin „przeniesienie” jest używany w kontekście relacji między doradcą a klientem, ma on również zastosowanie w innych sytuacjach. W końcu projektujesz uczucia z dzieciństwa na inne osoby poza poradnictwem psychospołecznym. Szef w pracy przypomina Ci zrzędliwą babcię. Mężczyzna obok ciebie w pociągu przypomina ci twojego szkolnego kolegę Stefa, więc robisz żart, który spodobałby się Stefowi, ku zdumieniu nieznajomego w pociągu.
3 Uczucie zauroczenia
Inny sposób użycia terminu przeniesienie odnosi się wyłącznie do uczuć miłości. Jest to skrót od tego, co terapeuci nazywają przeniesieniem erotycznym lub seksualnym, zjawiskiem, w którym rozwijasz romantyczne uczucia do swojego terapeuty.
Praca z przeniesieniem
Wyrażanie miłości do terapeuty może być łatwiejsze do powiedzenia niż do zrobienia, ale ważne jest, aby o tym porozmawiać. Twój terapeuta może następnie pomóc Ci zbadać te uczucia i prawdopodobnie rozwiniesz się i nauczysz się z tego procesu.
Może zawsze zakochujesz się w ludziach, którzy są niedostępni, a twój terapeuta jest tego przykładem. A może nigdy nie doświadczyłeś od kogoś ciepła i akceptacji. Twój terapeuta powinien pomóc Ci zrozumieć te uczucia, a gdy lepiej zrozumiesz, co się dzieje, prawdopodobnie doświadczysz osobistego rozwoju.
Jak twój terapeuta reaguje na przeniesienie
Twój terapeuta może nawet już wiedzieć, że coś do niego czujesz. Nawet jeśli nie, etyczny i dobrze wyszkolony terapeuta będzie otwarty na omówienie twoich uczuć do niego. Terapia jest bezpiecznym miejscem do omawiania procesów interpersonalnych i może przynieść wiele osobistego rozwoju. Twój terapeuta powinien potraktować tę wiadomość z godnością i omówić ją z Tobą.
Ważne jest, aby wiedzieć, że romantyczne relacje między terapeutą a klientem są niewłaściwe, a zadaniem terapeuty jest egzekwowanie tej granicy. Terapia jest w dużej mierze jednostronna, w przeciwieństwie do większości innych relacji w twoim życiu. Dzieląc się swoimi emocjonalnymi doświadczeniami, a czasem sekretami z terapeutą, otwierasz się i jesteś podatny na zranienie, co często jest ważne, aby jak najlepiej wykorzystać proces.
Wady pracy z przeniesieniem
Przeniesienie może czasami stanowić przeszkodę w terapii. Możesz ulec pokusie całkowitego zerwania relacji terapeutycznej, unikania uczuć lub stania się nastrojowym i wycofanym podczas sesji, co utrudnia postęp.
Zamiast łączyć się z drugą osobą, traktujesz swojego terapeutę tak, jakby był twoją matką, szkolnym rywalem lub wyidealizowanym obiektem pożądania, podczas gdy w rzeczywistości nie jest on żadną z tych rzeczy. Uniemożliwia ci to nawiązanie znaczącego kontaktu z terapeutą.
Zalety pracy z przeniesieniem
Przeniesienie w terapii może być również niezwykle pomocne i wskazać Ci drogę do niezagojonych ran. Rodzaj przeniesienia może dostarczyć ważnych wskazówek dotyczących twoich problemów i pomóc rozwiązać głęboko zakorzenione konflikty w twojej psychice.
Na przykład, jeśli nie czujesz się kochany lub akceptowany przez ważne osoby w twoim życiu, terapeuta może służyć jako rodzaj substytutu relacji, której brakuje w twoim życiu. Zakochanie się w terapeucie nie jest więc niczym złym. W rzeczywistości może pomóc ci pokazać, co idzie nie tak w relacjach w twoim życiu lub zaoferować ci ćwiczenie, jak działa zdrowy związek oraz dystans i bliskość.
Radzenie sobie z przeniesieniem
Jakkolwiek magiczne może wydawać się to uczucie, przeniesienie jest tak naprawdę niczym więcej niż sygnałem problemu w związku. Dowiadujesz się więcej o sobie, gdy pracujesz nad swoimi relacjami, a przeniesienie pozwala ci zrozumieć wiele na temat twoich myśli, uczuć, zachowań, relacji i fantazji. Jednak intensywne przywiązanie może być również niewygodne i trudne do omówienia. Jak możesz sobie z tym najlepiej poradzić?
Uznaj, że jest to normalne
Niektórzy ludzie wstydzą się czułych, seksualnych lub w inny sposób „nieodpowiednich” uczuć w stosunku do swojego terapeuty. Jednak większość terapeutów, zwłaszcza tych zainteresowanych kwestiami relacji, nie boi się tego rodzaju uczuć, a nawet zakłada, że pewnego rodzaju przeniesienie wystąpi. Większość terapeutów czuje się komfortowo rozmawiając o tym.
Porozmawiaj o tym
Porozmawiaj o uczuciach i zamieszaniu. Zwykle wystarczy to, aby opanować te nieprzyjemne uczucia, a nawet je złagodzić. Jeśli trudno ci o tym mówić, zacznij delikatnie, np. w ten sposób: „Ostatnio czuję się trochę nieswojo i myślę, że ma to związek z naszym związkiem”. Po rozpoczęciu rozmowy w ten sposób terapeuta musi wiedzieć, jak poradzić sobie z tą kwestią w przyszłości.
Dowiedz się, dlaczego tak się czujesz
Reakcje przeniesieniowe zazwyczaj wskazują na głębszy problem lub niedokończone sprawy z przeszłości. Spróbuj je znaleźć. Czy psycholog denerwuje cię, ponieważ reaguje na ciebie jak twój ojciec? Dowiedz się i przedyskutuj, jaką rolę odegrał twój ojciec w twoich obecnych problemach. Czy żywisz silne uczucia do swojego terapeuty? Sprawdź, jaką rolę odgrywa on lub ona w twoim życiu i czego brakuje ci z obecnym partnerem. Jeśli zrozumiesz i popracujesz nad podstawowymi kwestiami, które wywołują reakcję przeniesienia, reakcja przeniesienia powinna się zmniejszyć.
Rozpoznaj różnice
Jeśli naprawdę czujesz potrzebę zakończenia wzorca przeniesienia, możesz spróbować aktywnie oddzielić osobę stojącą przed tobą od swojej pamięci. Czy twój terapeuta naprawdę jest taki jak twoja mama? Prawdopodobnie nie. Czy naprawdę jest twoim idealnym kochankiem? Prawdopodobnie też nie. Sporządź listę wszystkich różnic między osobą a „szablonem” i przedyskutuj je z terapeutą. Możesz również zapytać, czy terapeuta jest skłonny podać więcej informacji na temat swojego życia, aby jeszcze bardziej rozróżnić te dwie osoby.
Zastanów się, w jaki sposób chcesz wchodzić w interakcje z terapeutą.
Jeśli skupisz się tylko na tym, jak nie chcesz się czuć, istnieje duża szansa, że pogorszysz to uczucie. Zamiast tego zastanów się, jak chcesz wchodzić w interakcje ze swoim terapeutą, jak chcesz się czuć, jak chcesz, aby wyglądała wasza profesjonalna relacja, jak blisko lub daleko chciałbyś, aby był. A następnie przećwicz to.
Anuluj terapię lub udaj się do innego terapeuty
Ogólnie rzecz biorąc, przeniesienie jest dobrą okazją do ćwiczenia uczuć, a ucieczka, gdy się pojawia, jest marnowaniem tej okazji. Istnieją jednak dobre powody, aby szukać innego terapeuty, jeśli cierpisz z powodu przeniesienia:
- Chodzisz na terapię z powodu problemu, który nie ma nic wspólnego z relacjami, a przeniesienie przeszkadza ci w terapii:
Na przykład masz ogromny lęk przed pająkami, ale ty, twój partner i wszyscy twoi przyjaciele macie dobre relacje. Terapeuta przypomina twoją pierwszą dziewczynę i jesteś beznadziejnie zakochany, ale nie masz powodu, aby nadać swoim uczuciom do pierwszej dziewczyny właściwe miejsce i naprawdę musisz pozbyć się tego strachu przed pająkami. W takim przypadku dobrym pomysłem jest porzucenie skierowania i znalezienie innego terapeuty. - Nie możesz rozmawiać o przeniesieniu
Jesteś tak zakochany, że boisz się mówić o swoich uczuciach, a paraliż komunikacyjny utrzymuje się, nawet jeśli wypróbujesz wszystkie wyżej wymienione wskazówki. Terapia staje w miejscu. Możesz wtedy zdecydować się na przerwę. Możesz udać się do innego terapeuty, popracować nad problemami z przeniesieniem, a następnie wrócić do tego terapeuty. Możesz też przerwać terapię. - Twój terapeuta nie reaguje dobrze na przeniesienie
Kiedy wszystko idzie dobrze, terapeuci mają narzędzia potrzebne do radzenia sobie z przeniesieniem od klientów. Ale terapeuci są tylko ludźmi. Nie każdy wie, jak odpowiednio reagować lub zachowywać się w sposób, który sprawia, że przeniesienie jest konstruktywne, a nie negatywne. Ostatecznie jesteś odpowiedzialny za własne życie, uczucia i zachowanie. Jesteś również odpowiedzialny za opuszczenie terapii, jeśli sytuacja staje się emocjonalnie niebezpieczna, nawet jeśli odbywa się ona z wykwalifikowanym terapeutą, psychologiem lub psychiatrą. Możesz zakończyć terapię, kiedy tylko chcesz.
Przeciwny kierunek: przeciwprzeniesienie
Przeciwprzeniesienie czasami występuje również jako reakcja na przeniesienie, w którym terapeuta przenosi swoje wewnętrzne konflikty na ciebie. Ten proces może działać w terapii: Wielu psychologów otwarcie dzieli się własnymi uczuciami z osobami, które leczą i może świadomie wykorzystywać przeciwprzeniesienie, aby zrozumieć różnice między własnymi doświadczeniami a doświadczeniami osoby w terapii.
Jednak przeciwprzeniesienie może być również szkodliwe, gdy terapeuta projektuje uczucia, które są nieodpowiednie, takie jak złość, obrzydzenie lub uczucia romantyczne, lub gdy terapeuta wykorzystuje terapię innej osoby, aby zaspokoić swoje osobiste potrzeby psychologiczne. Przeciwprzeniesienie jest szczególnie szkodliwe, jeśli terapeuta nie rozpoznaje go jako przeciwprzeniesienia.
Problematycznym przykładem przeciwprzeniesienia jest sytuacja, w której rzutujesz swoje problemy z ojcem na terapeutę podczas terapii, a on rzutuje swoje problemy z własnym dzieckiem z powrotem na ciebie. Jeśli terapeuta reaguje na ciebie tak, jak reagowałby na własne dziecko, na przykład stając się coraz bardziej kontrolującym, i nie rozpoznaje swojego przeciwprzeniesienia, może to mieć negatywny wpływ na twoją relację terapeutyczną i wzmacniać niezdrowe wzorce relacji, które masz z ojcem, zamiast je leczyć.
Podobnie, jeśli jesteś zakochany w swoim terapeucie, a on lub ona wykorzystuje twoje uczucia do niego i odwzajemnia je w jakikolwiek sposób, jest to bardzo wyraźne wykroczenie etyczne. Jeśli podejrzewasz szkodliwe przeciwprzeniesienie w swoim leczeniu, możesz je rozpoznać podczas sesji, jeśli jest to bezpieczne. Jeśli nie czujesz się bezpiecznie, powinieneś znaleźć innego terapeutę. Możesz zakończyć terapię, kiedy tylko chcesz.
